INTERVIEW

Zrezygnowałeś z relatywnie bezpiecznej pracy w sektorze publicznym, by działać w pojedynkę. Jak doszło do tej decyzji?
David Sommer: Stanowisko kierownika działu kierowców w Niemieckim Czerwonym Krzyżu nie było moim celem zawodowym. Tak naprawdę chciałem zostać informatykiem. Podczas studiów pracowałam jako wolontariuszka dla Czerwonego Krzyża, kiedy zaproponowano mi tę pracę. Elastyczność i spontaniczność usługi jazdy – to mi się podobało. To, co mi się nie podobało, to sztywność stowarzyszenia. Zdecydowałem się więc na samozatrudnienie. Zdawałem sobie sprawę z ryzyka, ale nadal chciałem decydować za siebie i być odpowiedzialnym.

Co było lub jest największym wyzwaniem?
David Sommer: Największym wyzwaniem na początku był brak zaplecza finansowego. Zaczynaliśmy z dwoma pojazdami, więc ważne było, aby przyjmować każde zlecenie, aby móc pokryć koszty stałe. Potem szybko się rozwijaliśmy.
Obecnie to krótkoterminowy charakter zleceń sprawia, że jest to dla nas trudne. Nasi klienci często dzwonią tylko w dniu, w którym potrzebują transportu lub dzień wcześniej. Chcemy zagwarantować tę spontaniczność i elastyczność w każdym momencie. Nasi klienci muszą być w miejscu przeznaczenia o określonej godzinie, określonego dnia. Nie ma żadnej alternatywy. Każde zlecenie, które musimy odrzucić, jest realizowane przez innego dostawcę usług. Zawsze istnieje więc ryzyko, że klienci tam pozostaną. To jest nasze ryzyko.

Czyli sztywne procedury nie są dla Ciebie?
David Sommer: Wcale nie. To właśnie jest najpiękniejsze. Często zdarzają się dni, kiedy nasza sytuacja z zamówieniami jest taka, że w ogóle nie wiemy jak sobie poradzić. Kiedy dzień się kończy, a wszyscy klienci dotarli z punktu A do punktu B zadowoleni i usatysfakcjonowani, to jest to bardzo, bardzo miłe.

Wymaga to również dużej elastyczności od pracowników.
David Sommer: Tak, to prawda. Jednak życie staje się coraz bardziej gorączkowe i spontaniczne. Wiele rzeczy, które jeszcze kilka lat temu zrobilibyśmy wcześniej, odkładamy na ostatnią chwilę. Nasi pracownicy zauważają to w sobie. Na początku zawsze pozwalamy nowym kolegom robić te same trasy, co daje im stabilność. Jak tylko są z nami dłużej, większość z nich w ogóle nie zwraca uwagi na to, czym i gdzie jeżdżą.
Fabienne Sommer: Aby wzmocnić poczucie wspólnoty i mieć wsparcie ze strony rodzin, regularnie wyjeżdżamy na wycieczki z naszymi kolegami i ich rodzinami. Jest to ważne, ponieważ musimy być tam również w weekendy i święta.

Jak odbierane są przejazdy autobusowe?
David Sommer: Dużo jeździmy na rynek regionalny, np. do warsztatu dla osób niepełnosprawnych w Sprembergu. Następnie jesteśmy w drodze dla firm w innych krajach związkowych, a także jeździmy dużo dla klubów. Nasz autobus z 70 miejscami jest interesujący dla wielu, ponieważ większe grupy potrzebują tylko jednego autobusu.
Fabienne Sommer: Organizowane przez nas wycieczki autokarowe to marzenie na przyszłość. Nie są to jednak dłuższe wycieczki, lecz półdniowe wypady. To jest coś, co do tej pory nie było oferowane, lub było oferowane rzadko.

I ostatnie pytanie… Co znaczy dla Ciebie Forst?
David Sommer: Forst to moje rodzinne miasto, sprowadziłem tu swoją żonę. Nasze dzieci urodziły się w Forst, chodzą tu do szkoły, uważamy, że nasz Forst jest piękny. Jesteśmy szczęśliwymi Forsterami. Forst jest również gminą przyjazną dla przedsiębiorców. Miasto dobrze dba o swoich przedsiębiorców.
Fabienne Sommer: Mogę to potwierdzić. A jako rodowita mieszkanka Cottbusu mogę tylko powiedzieć: podoba mi się tutaj. To piękne miasto, to spokojne miasto, to zielone miasto.