INTERVIEW

Jak doszło do tego, że zacząłeś pracować na własny rachunek?
W firmie Robotron Dresden uczyłem się zawodu mechanika utrzymania ruchu maszyn do przetwarzania danych i maszyn biurowych. Na krótko przed upadkiem muru berlińskiego z tego przedsiębiorstwa wyłoniła się firma Bürotechnik Chemnitz. W latach 1989/90 rozpocząłem wraz z innymi kolegami budowę działu sprzedaży w rejonie Cottbus.
Od tej pory byłem zatrudniony jako sprzedawca na zasadzie prowizji. Ponieważ jako pracownicy byłej firmy Robotron znaliśmy wiele firm na terenie byłego powiatu Cottbus i daleko poza tą granicą, z miesiąca na miesiąc osiągaliśmy ogromne obroty. Samodzielnie prowadziłem wszystkie negocjacje z dostawcami, jeździłem na odpowiednie targi i w ten sposób kupowałem bezpośrednio dla Cottbusu. Zrozumiałe jest, że kierownictwo chciało scentralizować zakupy dla Turyngii, Saksonii i Brandenburgii, aby uzyskać lepsze warunki od producentów. Musiałem więc zamówić towar w centrali w Chemnitz. Czas dostawy z 3-4 dni został wydłużony do 14-31 dni. To w ogóle nie zadziałało. Obroty się załamały, a ja dostałem tylko podstawową pensję. Kiedy poskarżyłem się na długie terminy dostaw, otrzymałem odpowiedź: “To niech pan przejmie firmę!”. Odpowiedziałem: “Natychmiast, ale z 5 osobami”. Miałam przejąć 28 pracowników. Byłby to pewny koniec samozatrudnienia.  Zrezygnowałem z pracy i w marcu 1992 roku rozpocząłem skok w kierunku samozatrudnienia. Sprembergera 157. Konsum pod naszym mieszkaniem było już zamknięte. Złożyłem więc podanie o te lokale w spółdzielni mieszkaniowej. Dostałem umowę najmu pod warunkiem, że będę również sprzedawał żywność na tym terenie. Wiele pieniędzy pochłonęły prace remontowe, aż w końcu otworzyliśmy kącik handlowy w Noßdorf. W tym czasie miał on charakter sklepu na rogu. Równocześnie od samego początku trwała akcja drop shipment materiałów biurowych. W większości przypadków, zamówienia klientów były dostarczane bezpośrednio od producenta do nich, lub towar przychodził do mnie na farmę, był składany i osobiście dostarczany.
Kiedy pod koniec lat 90. dom został przekazany poprzedniemu właścicielowi, czynsz podskoczył, a prace remontowe przestały być wykonywane.  Rozejrzałem się więc za nowym lokalem. Znalazłem przerobiony kompleks garażowy przy Otto-Nagel-Straße 6 i rozpocząłem tam sprzedaż magazynową. Po kilku latach odpadli główni klienci, jak Deutsche Bahn i administracja miasta Cottbus. Potrzebowałem wielu nowych klientów. Po długich i ciężkich negocjacjach dotyczących czynszu za lokal przy Bahnhofstraße 66, wprowadziłem się.
Kilka lat później kupiłem firmę “MB Das Büro” i zatrudniłem jej technika. Wspaniały człowiek, dla którego praca i hobby to jedno i to samo.  Dzięki temu mogłem rozszerzyć zakres usług i wprowadzić większą stabilność do firmy. Serwis jest ważnym filarem, prawie ważniejszym niż handel. Usługa jest również bardzo poszukiwana w dzisiejszych czasach, ponieważ prawie nie można jej kupić w Internecie.

Co cię szczególnie niepokoi?
Nie zawsze jest prawdą, że materiały biurowe można kupić dużo taniej w dyskontach lub w internecie. Jednak opinia, że małe sklepy są drogie, jest jednym z powodów, dla których wiele osób nie ma odwagi nawet odwiedzić małego sklepu specjalistycznego. Oczywiście, nie dostajemy artykułów na takich samych warunkach jak duzi, ale mamy szansę porozmawiać z klientem, zaproponować mu towar, który dokładnie mu odpowiada. Przykład: drukarka może kosztować w Internecie o 10-15 € mniej. Wielu klientów nie zwraca uwagi na to, jakie są koszty utrzymania. Doradzamy im, aby nie dokonali niewłaściwego zakupu.  W ten sposób te kilka euro, które klient mógł zapłacić więcej w moim sklepie, często zwracają się już przy pierwszym zakupie materiałów eksploatacyjnych.

Co oznacza dla Ciebie Forst?
Forst to moje rodzinne miasto, tu się urodziłem, tu spędziłem fantastyczne dzieciństwo, tu mieszka większość mojej rodziny. Czuję się też dobrze we wspólnocie członków naszego kościoła.

Jak długo zamierzasz prowadzić swój biznes?
Nie ma jeszcze dokładnej daty. Jeśli zdrowie pozwoli, będę tu widywany przez długi czas. Oczywiście aktywnie szukam następcy, bo szkoda by było, gdyby dzieło życia, które stało się bliskie memu sercu, po prostu zniknęło. Niestety, w mojej rodzinie nie ma nikogo, kto mógłby to przejąć.

Gdybyś mógł zażyczyć sobie czegoś od miasta, co by to było?
Wiem, że miasto musi bardzo oszczędnie gospodarować pieniędzmi, którymi dysponuje. Wielokrotnie wyrażałem życzenie, aby po stronie poczty przy Berliner Straße powstały parkingi, aby handlowcy mieli szansę przetrwać tam ze swoimi firmami. Niestety, nic się tam nie wydarzyło.  Z drugiej strony dobrze by było, gdyby więcej pracowników administracji, czy to miejskiej, czy powiatowej, częściej korzystało z usług oferowanych przez handlowców Forstera. Ale liczę też każdego mieszkańca jako część miasta. Wspólna praca posuwa nas naprzód i tworzy miejsca pracy, a nie skąpstwo i skąpstwo.